De woestijn: niemandsland? Dus niet. Op de onmogelijkste plaatsen kom je militairen tegen. Het Sinaïschiereiland: een omstreden gebied. Nog steeds.
Je weet, zeker in het begin, niet goed hoe je het moet waarderen. In de omgeving van grotere plaatsen als Dahab en Sharm al-Sheikh passeren we om de zoveel kilometer een checkpoint. Een slagboom en enkele geverfde oliedrums dwingen om te stoppen.
Een politieagent komt –op z’n Arabisch– aangesloft. Nors werpt hij een blik naar binnen. Een groezelig briefje met daarop mijn paspoortnummer en het woord Holland –zo heb ik me althans laten vertellen– doet wonderen: de slagboom gaat open.
Een enkele keer krijgt de agent er zowaar wat Nederlandse woorden uit. „Prachtig, machtig”, klinkt het dan. Arabieren hebben niet veel problemen met de g en de ch, weet gids Mons te vertellen.
De checkpoints zijn er niet voor niets. Mijn beide gidsen –Mons en Abdul– zwijgen erover. Een buschauffeur uit Caïro die ik later ontmoet, legt het me uit…
Meer is hier verder te lezen.
