“Vergeef me voor het volgende, maar ik wilde altijd al graag een musical schrijven”, spreekt Stevens kort na het begin het publiek toe. Een keur aan oude Stevens-liedjes verpakt in een verhaal dat hij al 45 jaar heeft willen schrijven zet de toon voor de eerste drie kwartier van zijn optreden: ongedwongen en vol plezier. Gepresenteerd aan een publiek dat het slikt als zoete koek.
Stevens (62) geeft geen moment blijk met tegenzin op de islamitische rustdag te moeten ‘werken’. Hier staat een liefhebber die geniet van het spelen van zijn liedjes en het behagen van zijn publiek.
Anekdote hier, grapje daar. Stevens is met recht een charmant performer te noemen en doet je soms even vergeten dat je je in de sfeerloze Ahoy bevindt.
Getooid met puntige grijze baard in goede islamitische traditie, ontpopt hij zich gaandeweg meer en meer tot…
Meer is hier verder te lezen.
