Marokkanen in Nederland lijken zo onbegrijpelijk, met hun rare gewoonten, kleding, religie – alle stereotypen passeren de revue in het anekdotische Poldermarokkanen van Fouad Laroui (Marokko, 1958), dat eerder al verscheen in Frankrijk, met als ongeschreven motto: ‘doe een beetje je best om de Marokkaan te begrijpen’.
Interessant is Laroui’s tussenpositie, door zijn Franstalige opvoeding en scholing in Marokko en vervolgstudie in Parijs – niet de gemiddelde loopbaan van de economische migrant. Dat maakt hem tot een buitenstaander, iemand die liever naar Beethoven luistert dan naar rai-muziek, en die kritisch kan zijn in alle richtingen.
Uiteindelijk is het de paradox die de Marokkaan het beste typeert. De belezen auteur voert de ene na de andere expert op die rond die paradox dansen.
Bestel het boek via de website van de Volkskrant.
