Er zijn weinig allochtone medisch specialisten. Dat komt vooral doordat artsen met een niet-westerse achtergrond vaak buiten de boot vallen bij medische opleidingen, onder meer door vooroordelen.
Dit blijkt uit onderzoek van de Amsterdamse hoogleraar Metamedica Tineke Abma en uit praktijkervaringen van allochtone artsen, schrijft de Volkskrant. Alochtone artsen zijn relatief vaak huisarts of keuringsarts.
Volgens Abma is in grote steden soms meer dan de helft van de patiënten allochtoon, terwijl dit onder specialisten slechts 5 tot 6 procent is. Opmerkelijk, vindt Abma, want van de geneeskundestudenten is maar liefst een derde niet-westers. (Bron/ lees verder: de Volkskrant)
Beste,
ben zelf cardioloog
het is inderdaad moeilijk als nederlander met een marokkaanse achtergrond door te dringen in het ” besloten wereldje van de medische specialisten” , maar niets is onmogelijk. hiervan ben ik het levende bewijs
we moeten de oorzaak dan ook meer bij onszelf zoeken
meer en beter studeren. hard werken aan je CV door stages in het buitenland te doen, participeren in wetenschappelijk onderzoek. kortom je profileren!
Vaak kiezen artsen met een andere etnische en/of culturele achtergrond dan ook voor de weg met de minste weerstand; om specialist te worden moet je vaak jaren als agnio in het ziekenhuis werken tegen een vrij bescheiden salaris of als arts-onderzoeker in een labo werken om daarna te promoveren. Daarna moet je nog eens 4-6 jaar , afhankelijk van het specialisme,in opleiding gaan tegen een nog lagere salaris en waarbij tot voor kort zeer veel uren moesten geklopt worden. Een beginnende specialist van 40 jaar oud in Nederland is dan ook geen uitzondering!
Dat er sprake zou zijn van discriminatie, ik geloof daar niets van!
Wil je er iets van maken in dit leven dan moet je uitgaan van eigen kracht. Heb je geen kracht dan moet je daar aan werken!
Met vriendelijke groeten,
dr. Farid El Aidi
Ja Farid, dank voor je inbreng, ben zelf geen arts jammer genoeg maar denk ook dat t met cultuur te maken heeft. Er wordt opgekeken tegen een dik maand salaris met zo min mogelijk werkuren.Daarom denk ik dat veel marokanen al afhaken wanneer ze dat taaie pad wat je beschreef inzien. bij heel veel marokkanen is er ook een gebrek aan interesse in wetenschappelijk onderzoek, het draait meer om salaris, koophuis, dure auto, kortom de motivatie is anders.